Stawowie to przepiękna, zabytkowa sopocka posiadłość o wielowiekowej historii, sięgającej XII w., a jeszcze wcześniej w VII-II w. p.n.e. - sądząc po odkrytych na tym terenie grobach skrzynkowych z urnami twarzowymi - osada ludów kultury pomorskiej.

Decyzją z dnia 30 marca 1983 roku zostało ono wpisane do rejestru zabytków pod numerem  877 jako zespół pałacowo-parkowy "Stawowie". Składa się z kilkuhektarowego parku z niezwykle ciekawymi okazami drzew parkowych, w tym wpisaną do rejestru zabytków przyrody pod numerem 496 sosną wejmutką, a także unikatowym jadalnym grzybem chronionym, znajdującym się na tzw. 'czerwonej liście', czyli soplówką gałęzistą (bukową) (Hericium coralloides) oraz z piętrowego pałacyku z wieżą, zaprojektowanego w stylu renesansowych willi włoskich. 

Zadaniem tej strony jest możliwie wszechstronny opis historii jednego z niewielu oryginalnie zachowanych obiektów zabytkowych Sopotu; tej najdawniejszej, której ślady znaleźć można w dokumentach archiwalnych, ale i tej powojennej - nie spisanej dotąd,
a funkcjonującej w pamięci żyjących wciąż jej świadków. Opis szczegółowych dziejów obiektu ma uświadomić jak złożona była historia tych ziem, jak polskie i niemieckie ślady wydarzeń oraz osób, żyjących na Stawowiu przeplatały się z sobą, tworząc mozaikę, której wielu elementów wciąż jeszcze brakuje. Liczymy, że odezwą się osoby i instytucje, zarówno krajowe jak i zagraniczne, wzbogacając zaprezentowany tu materiał, bo historia tego miejsca jest co prawda zamknięta, lecz wciąż niedokończona.

Niezależnie od tego, jakie plany ma nowy właściciel nieruchomości (od 3 września 2008 roku spółka Baltic Apartaments), walory historyczne, przyrodnicze i kulturowe Stawowia powinny zostać zachowane.